Wie wil weten hoe bebop in de jaren 50 heeft geklonken moet zeker naar het concert van het Phil Woods Quintet gaan: dichterbij de authentieke vorm van deze invloedrijke jazzstijl kun je bijna niet komen. Woods, de altsaxofonist die na de dood van bop-architect en meester-altsaxofonist Charlie 'Bird' Parker het heilige vuur van hem overnam, speelt op zijn 76e namelijk nog net zo bevlogen en creatief als 50 jaar geleden. Hoewel hij in die tijd al snel de nieuwe Bird werd genoemd, is Woods alles behalve een Parker-imitator geweest. De saxofonist heeft altijd gewerkt aan een eigen stijl en geluid; eigenlijk is alleen het enorm hoge niveau van zijn spel te vergelijken met dat van Parker. Door de jaren heen heeft Woods zich ontpopt als een uitmuntend componist, arrangeur en bandleider die zijn leven helemaal heeft gewijd aan de conservatie en ontwikkeling van de bebop. Als platenartiest is Woods nog steeds actief: in 2007 verscheen het geprezen album American Songbook II.
