Als de wereld een global village is geworden, dan is Anat Cohen daar een mooi voorbeeld van. Nog niet al te lang geleden leek het zo goed als uitgesloten dat een Israëlische vrouw een autoriteit op het gebied van Zuid-Amerikaanse ritmes en stijlen zou worden. Deze saxofoniste en klarinettiste kwam er op de Berklee School of Music achter dat de term latin nogal nietszeggend was. Muziek uit Noordoost-Brazilië heeft namelijk niets te maken met die van de Colombiaanse westkust. Dat inzicht deed haar besluiten om traditionele wereldmuziekstijlen, te beginnen bij Zuid-Amerika, diepgaand te gaan bestuderen. Met haar die verworven kennis ging zij spelen bij het Choro Ensemble en de band New York Samba. In 2007 bracht zij Poetica uit, een album met pianist Jason Lindner, bassist Omer Avital, en drummer Daniel Freedman. Op die plaat staan naast eigen stukken en een compositie van John Coltrane, ook een aantal Braziliaanse, Franse en Israëlische volksliedjes, waarop Cohen -'No. 1 Rising Star on clarinet' volgens DownBeat - uitsluitend klarinet speelt. In datzelfde jaar verscheen ook Noir, een album met muziek voor een groot, atypisch ensemble, waarmee zij haar voortrekkersrol in de hedendaagse New Yorkse jazzscene meer dan bevestigt.
