De in Chicago geboren pianist Herbie Hancock is zijn tijd altijd ver vooruit geweest. Als grote man achter de experimentele, elektronische muziek van Miles Davis en met het uitbrengen van zijn beroemde plaat Head Hunters heeft Hancock altijd blijk gegeven van een vooruitziende blik. Op het pure jazzterrein is hij als improvisator, begeleider van andere solisten en als componist een van de origineelste en creatiefste geesten van de in de jaren zestig opgekomen generatie. Als pionier in de jazz bewoog hij zich door de jazzrock, funk en hardbop. Van een Gershwin-project tot een duo-album met saxofonist Wayne Shorter. Van lome ambient beats en uptempo technojazz met deejays tot bebopverkenningen met het trio Hancock/Hargrove/Brecker. Hancocks muzikale loopbaan - hij werd op zijn twintigste ontdekt door trompettist Donald Byrd via wie Hancock zijn eerste contract kon tekenen bij Blue Note - omspant nu meer dan veertig jaar.
Op North Sea Jazz geeft Hancock maar liefst twee concerten met zijn super jazzkwintet: saxofonist Chris Potter, bassist Dave Holland, powerdrummer Vinnie Colaiuta en de Afrikaanse gitarist Lionel Loueke. Daarnaast voert hij met datzelfde kwintet, aangevuld met de zangeressen Amy Keys en Sonya Kitchell zijn meer popgeoriënteerde werk uit van de albums River: The Joni Letters, het zeer jazzy eerbetoon aan zangeres Joni Mitchell en Possibilities, waarvoor hij popnummers speciaal herstructureerde en van een jazzhart voorzag. Een bijzonder feit is dat River: The Joni Letters onlangs de eerste jazzplaat was sinds 1965 die een Grammy kreeg voor het beste album, en daarmee een aantal belangrijke popplaten achter zich liet.
