Op haar nieuwe cd Abril brengt Cristina Branco een ode aan het werk van de Portugese zanger José 'Zeca' Afonso. Met zijn muziek en teksten, onder andere het legendarische Grândola Vila Morena, droeg hij bij aan de Anjerrevolutie van 1974 die een einde maakte aan de militaire dictatuur in zijn land. Eigenlijk klinkt Abril wat jazzier dan we van Cristina Branco gewend zijn. Draait alles in de Portugese fado om lijden, weemoed en het onzekere noodlot; Branco heeft zich altijd opengesteld voor andere invloeden. Ze houdt van schoonheid, harmonie en poëzie. Door haar prachtige stem, haar doorleefde interpretaties en de uitgekiende arrangementen van haar band ontstaat er steeds weer een bijzondere sfeer op het podium. Aanvankelijk leek de zangeres niet voor de fado in de wieg te zijn gelegd. Pas toen zij op haar 18e verjaardag van haar grootvader een plaat van Amália Rodrigues kreeg, voelde Branco dat zij was voorbestemd om deze muziek te gaan zingen. Inmiddels wordt zij beschouwd als één van de meest getalenteerde zangeressen van de nieuwe generatie. Abril ontving lovende kritieken.
