Kurt Elling zond Blue Note ooit een demo en won op zijn 27e een platencontract. Met zijn elegante manier van zingen die hij van mannelijke topvocalisten als Jon Hendricks en Mark Murphy afkeek, vestigde de zanger uit Chicago snel naam. Nu is de male voice in de jazz dun gezaaid, maar Elling kan meer dan alleen een liedje mooi ten uitvoering brengen. Als bariton beheerst hij de kunst van de stemacrobatiek, zingt hij door poëzie geïnspireerde teksten op historische instrumentale jazzsolo's (vocalese) en geeft een nieuwe dimensie aan het woordeloos improviseren (scatten). De zanger heeft ook een eigen stijl bedacht: 'randing' waarbij hij tekst improviseert op ter plekke bedachte melodietjes. Na tal van platen voor Blue Note is Elling nu overgestapt naar Concord Records. Zijn nieuwe cd heet Nightmoves. Ook hierop voorziet hij weer tal van obscure jazzsolo's van gezongen improvisaties. Naast zijn eigen kwartet treedt Elling vaak op met grote namen uit de jazz, zoals Al Jarreau, Christian McBride en The Clayton/Hamilton Orchestra.
