De muziekwereld was in '99 meteen in de ban van de formatie The Cinematic Orchestra. 'An unusual and frankly remarkable project', vond het muziektijdschrift Mojo. De groep rond Jason Swinscoe, een voormalige medewerker van het progressieve muzieklabel Ninja Tune, wist op originele wijze live zijn instrumenten te mengen met samples en draaitafelarij, zodat er een mix ontstond van eigenzinnige jazz en elektronica. Swinscoe ontwikkelde een methode waarbij alles wat de band speelt gesampled wordt, en daarna weer gemanipuleerd. Hun naam is een verwijzing naar de filmorkesten van weleer. The Cinematic Orchestra trok hiermee al snel de aandacht van de filmwereld. Het album Motion werd zo goed ontvangen dat zij uitgenodigd werden om muziek te verzorgen voor de huldigingsceremonie van regisseur Stanley Kubrick. Vervolgens kreeg Swinscoe de kans muziek te schrijven bij een oude Russische film, te beluisteren op het succesvolle album Everyday. Het is dan ook geen verrassing: het nieuwe werk Ma Fleur laat zich wederom beluisteren als een soundtrack. Het is opnieuw rijk aan ideeën en sferen.
