De Amerikaanse rietblazer Chris Potter uit Columbia, South Carolina heeft inmiddels een behoorlijk curriculum vitae opgebouwd in bands van Dave Douglas, Steely Dan, Jim Hall, Ray Brown en Dave Holland. Als leider van zijn eigen groepen is het aantal cd’s onder eigen naam niet meer op twee handen te tellen. De saxofonist staat met het ene been in de bebop van legendarisch oude blazers en met het andere in vrije, expressieve verkenningen. Met zijn moderne jazzkwartet, met de ongelofelijk sterk drummende Nate Smith, is hij op dreef op het funk- en fusionterrein. Maar Potter zoekt het tegenwoordig ook wel in de pophoek - getuige zijn nieuwste cd vol pakkende nummers: Underground. Potter wordt wel de beste tenorsaxofonist van zijn generatie genoemd. Dat hij die titel kan dragen blijkt wel uit de energie die hij tentoonspreidt bij zijn concerten. Naast hysterisch, bijna smekende uithalen in solo’s, produceert hij net zo goed warme, lobbige tonen.
