In het werk van de Braziliaanse zangeres, percussioniste en gitariste Badi Assad komen vele Braziliaanse muziektradities samen. In het lichte genre treedt zij in de voetsporen van populaire Braziliaanse grootheden als Baden Powell, Ivan Lins en Antonio Carlos Jobim. In haar vaak complexe composities voor klassiek gitaar is de invloed van een groot componist als Heitor Villa-Lobos te herkennen. Wie haar biografie kent, begrijpt haar eclectische stijl een stuk beter. Op 14-jarige leeftijd speelde zij al Braziliaanse chorinho's met haar vader. In navolging van haar broers Sergo en Odair, twee beroemde klassieke gitaristen, ging zij naar het conservatorium. Tijdens een solistenconcours in die tijd won zij de eerste prijs. Ook maakte zij deel uit van het Guitar Orchestra of Rio de Janeiro. In de jaren negentig brak zij door toen het toonaangevende tijdschrift Guitar Player haar uitriep tot de beste 'finger-style' gitarist en haar album Rhythms werd uitgeroepen tot cd van het jaar. Tijdens haar optredens toont zij zich een opmerkelijke podiumpersoonlijkheid, die al zingend en gitaarspelend, met haar benen en voeten ook nog een aantal percussie-instrumenten weet te bespelen.
