Het Clarke/Duke Project is één van de vele legendarische fusionbands die dit jaar op North Sea Jazz optreden. Stanley Clarke, de Paganini van de bas, en toetsentovenaar George Duke leidden samen een van de meest gevierde fusion bands van de jaren tachtig. Zowel Clarke als Duke leek op weg te gaan naar een glanzende carrière in de jazz, maar beide musici kozen voor een loopbaan in het nieuwe fusion genre. Clarke werkte eerst met jazzgroten als Dexter Gordon en Pharoah Sanders voordat hij via de jazzrock van Chick Corea’s Return to Forever in de fusion pur sang terecht kwam. George Duke begeleidde als huispianist van de New Yorkse jazzclub The Half Note legendarische trompettisten als Kenny Dorham en Dizzy Gillespie, maar opteerde na een briljante periode in de groepen van Frank Zappa toch voor een carrière als producer in het lichtere genre. Aan het begin van de jaren tachtig vonden beide grootheden elkaar in een project dat drie studioalbums, één live-album en zelfs één top 40 hit (Sweet Baby) op zou leveren. De reünie van deze twee gerenommeerde instrumentalisten wordt een knaller.
