Vanaf zijn twintigste jaar leidt Ahmad Jamal diverse bands. Hij valt vooral op door zijn contrasterende pianospel, met razendsnelle loopjes van zijn rechterhand die ondersteund worden door orkestrale blokakkoorden. Hij varieert veel en oogst zowel kritiek als bewondering met zijn onderkoelde manier van spelen, de opmerkelijke stiltes en frasering. Musici als Miles Davis en Keith Jarett waren altijd vol lof over de jazzveteraan. Ze noemden hem ‘hun inspiratiebron' en vooral Davis stak zijn bewondering voor Jamals stijl nooit onder stoelen of banken. Op zijn laatste cd In Search Of laat de pianist horen dat hij nog lang niet uitgespeeld is. Niet alleen wordt eens en te meer duidelijk dat de pianist aan een triobezetting meer dan genoeg heeft om te excelleren. Het is bovendien de musicus ten voeten uit; veel, veel grillige nootjes in expressieve loopjes betekenen eindeloze verkenningen zonder einde.
