Dat de jonge Amerikaanse rietblazer Chris Potter tot veel in staat is, is zo langzamerhand geen geheim meer. Hij heeft een muzikaal cv waar je u tegen zegt en ook het aantal cd’s onder eigen naam is al niet meer op twee handen te tellen. Stak Potter op zijn vorige cd Gratitude zijn nederige bewondering voor de grondleggers van de bebop niet onder stoelen of banken, op Traveling Mercies begeeft hij zich op het terrein van de funk en fusion. Het is een spannend project, waarin Potter en zijn band behoorlijk los gaan. En Potter zélf bewijst eens en temeer een leider te zijn en toont zijn veelzijdigheid met tal van onvermoede details. De dertiger uit Chicago speelt op het festival met zijn moderne jazzkwartet (Craig Taborn op keyboards, Adam Rogers op gitaar en Nate Smith op drums).
