Zim Ngqawana geldt als representant van de nieuwe generatie Zuid-Afrikaanse musici die een frisse kijk heeft op 's lands jazz en traditionele muziek. De in 1959 geboren saxofonist, jongste in een gezin met vijf kinderen, leerde pas spelen op zijn eenentwintigste. Samen met de bigband van zijn universiteit bezocht hij ooit een congres van de International Association of Jazz Educators, waar hem prompt een beurs werd geboden om workshops met Yusef Lateef, Archie Shepp en Pharaoh Sanders te volgen aan het Max Roach Institute of Jazz in Massachusetts. Terug in Afrika speelde hij in de bands van Abdullah Ibrahim en Hugh Masekela en stak hij veel energie in het oprichten van eigen combo's, waarmee hij de grenzen van Afrikaanse folk, jazz, wereldmuziek en klassiek verkende. Niet alleen dans- en theatergezelschappen raakten geïnteresseerd in zijn werk, maar ook saxofonist Paul van Kemenade, die hem in '93 voor een tour naar ons land haalde. Ngqawana heeft twee eigen albums uitgebracht: Zimology en The Zimphonic Suites, waarop hij oude inheemse ritmes van Zuid-Afrika combineert met eigen moderne jazzinterpretaties.
