Hij speelt dit festival ook mee in het Salute to Jazz at the Philharmonic-programma, maar komt in de eerste plaats met zijn muzikale maatje Bill Charlap. Warren Vaché (flugelhorn, trompet) hielp, al lang voordat Wynton Marsalis zich ermee ging bemoeien, met een handvol jonge musici de hardbop weer terug in het zadel. De begenadigd musicus werd beïnvloed door de kunsten van Louis Armstrong en deed ervaring op bij The Benny Goodman Band. Lange tijd concerteerde hij met tenorsaxofonist Scott Hamilton, met wie hij dezelfde muzikale ideeën deelde en ging hij alle swinggeoriënteerde festivals af. Nu deelt hij al weer een tijdje het podium met Bill Charlap, een mainstream pianist, die als geen andere weet om te gaan met standards. Zijn interpretaties zijn onnavolgbaar. De zoon van Broadway-songschrijver 'Moose' Charlap en zangeres Sandy Stewart kreeg zijn kans op voorspraak van pianist Bill Mays in het Gerry Mulligan kwartet. In die tijd werkte Charlap met o.a. Benny Carter, Clark Terry en Frank Wess en begeleidde hij vocalisten als Tony Bennett, Carol Sloane en Sheila Jordan. Als leider van een band maakte hij in 1994 zijn debuut en in 2000 tekende de pianist een mooi contract bij Blue Note.
