Een fabelachtige techniek, een indrukwekkende stijl die zowel latin als jazz omvat en een enorme vingervlugheid zijn de belangrijkste kenmerken van meestergitarist Al DiMeola. Zijn status is onverminderd groot. Zowel collega's als gitaaradepten prijzen de in New Jersey opgegroeide musicus om zijn lyrische inbreng in de gitaarscene. De carrière van DiMeola leunt op twee poten. Aan de ene kant is daar zijn affiniteit met de jazzrock en fusion, die op zijn 19e begon in de groep Return to Forever van Chick Corea, maar pas echt vorm krijgt als hij begin jaren tachtig Larry Coryell vervangt in het akoestische gitaartrio van John McLaughlin. Wereldberoemd is de plaat Friday Night in San Fransisco, waarop de meesters van de gitaar McLaughlin, Dimeola en Paco de Lucia elkaar aftroeven qua vingervlugheid. Aan de andere kant verdiept DiMeola zich door de jaren heen in de meer traditionele Argentijnse en Braziliaanse muziek. Door zijn vriendschap met tango-meester Astor Piazzolla leert hij meer gevoel te leggen in zijn muziek dan alleen het technische te benadrukken en focust hij zich, op platen als World Sinfonia en Heart of Immigrant, op uitgesproken melodieën en complexe ritmes. DiMeola komt spelen met zijn akoestische groep World Sinfonia.
