De jazz van trompettist en arrangeur Eric Vloeimans blijft iets opmerkelijks. Hij trekt je mee in zijn improvisatieverhaal, probeert steevast nieuwe dingen uit, prikkelt en deelt hier en daar een plaagstootje uit. Want zoveel zelfvertrouwen bezit de blazer intussen. Hij kán het en inspireert daarmee anderen. Zoals het internationale gezelschap waar hij zijn nieuwste album, een live-plaat, mee heeft opgenomen, Brutto Gusto. De Vietnamese gitaarwizard Nguyên Lê, de Zweedse cellist/bassist Lars Danielsson, de Finse drummer/percussionist Markku Ounaskari en Vloeimans speelden voor het eerst samen op het Klap op de Vuurpijl-festival van Willem Breuker, waar gelukkig meteen opnamen van werden gemaakt. De chemie tussen de vier was zo goed, dat er ook meteen een tournee langs diverse jazzpodia is gepland voor volgend jaar. Geen agenda is trouwens de laatste jaren zo vol als die van Vloeimans. Het gaat de Brabander, maar al lange tijd in Rotterdam woonachtige trompettist voor de wind. Een greep uit de bezigheden van afgelopen jaar: op tournee met de Dutch all-star group (met o.a. Jesse van Ruller, Benjamin Herman en Michiel Borstlap) in Japan, dan op pad met zijn half akoestische/half elektrische band Gatecrash, een Portugese tournee met een door Maria Schneider gedirigeerde big band, een tussendoortje met Italiaanse bassist Furio Di Castri en ook nog even een Europese tour met Jasper van 't Hof's Pili Pili. En oja, als artistiek leider gaf hij invulling aan het programma van het driedaagse jazzfestival Jazz International Rotterdam. En bovendien kreeg hij ook nog de prestigieuze Boy Edgar Prijs begin dit jaar. Niet gek!
