Gitarist Jesse van Ruller staat bekend om zijn actieve en vakkundige rol als sideman bij diverse collega's. Zo speelt hij in groepen van pianist Michiel Borstlap en Piet Noordijk en vormt hij samen met gitarist Maarten van der Grinten het duo Van der & Van. Ook heeft hij een belangrijk aandeel in het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. Als tiener was hij gek op de gitaarpop van Jimi Hendrix, Bryan May van Queen en Carlos Santana. Toen had hij maar één doel: zoveel mogelijk herrie maken. George Benson liet hem kennismaken met harmonieuze improvisaties op gitaar. Vervolgens ontdekte hij John Scofield, Pat Metheny en ging hij terug in de tijd, via Wes Montgomery naar de bebop. Dat was toen. Nu heeft Jesse van Ruller, die in 1995 als eerste Europeaan de prestigieuze Thelonious Monk Competition in Washington won, het druk. Het afgelopen jaar reisde de talentvolle musicus van hot naar her voor cd-opnames, deed een tournee door Japan en tevens een tournee met de Belgische gitarist Philip Catherine. In New York nam hij met zijn trio, de bassist Frans van der Hoeven en drummer Martijn Vink het volprezen album Here and There op. Intussen heeft hij ook een nieuwe band geformeerd, Redux genaamd, waarin Michiel Borstlap keyboard speelt en Martijn Vink zorgt voor drums en electronic rhythm. In Redux zijn beats en loops de basis voor improvisatie. Door het gebrek aan een bas-instrument krijgt het trio alle ruimte om ter plekke te componeren. Van Ruller treedt met zowel zijn trio als Redux op.
