Piano spelen en zingen, het zijn z'n dagelijkse bezigheden al vanaf jonge leeftijd. Amper acht was Andy Bey toen hij ging optreden, soms bijgestaan door tenorsaxgigant Hank Mobley. Op zijn dertiende verscheen zijn eerste bluesplaatje en op zijn zeventiende vormde hij met familieleden de groep Andy & the Bley Sisters, waarmee hij een tijdje toerde. Jaren later ontwikkelde Bley zich tot de ideale begeleider. Hij had dan ook veel werk, speelde met McCoy Tyner, Thad Jones/Mel Lewis en Eddie Harris en was dé vocalist in Gary Bartz' geprezen Harlem Bush Music project. Niet alleen leverde hij sociaal politieke teksten af, ook voor de filosofische selfhelp thema-platen van Horace Silver was hij te strikken. Zelf heeft Bey niet zo heel veel platen op zijn naam staan. Pas met zijn in de jaren negentig uitgebrachte werk heeft hij echt de erkenning gekregen die hij verdient en wordt hij eindelijk gezien en erkend als vertegenwoordiger van een belangrijke generatie jazzvocalisten. Andy Bey brengt een spannende combinatie van jazz, folk en soul.
