Aanvankelijk was Kenny Barron niet meer dan het kleine broertje van saxofonist Bill Barron, maar uiteindelijk heeft hij zich ontwikkeld tot één van de meest veelzijdige en fijnzinnige pianisten van de oude stempel. Dat de jazzwereld klein is, blijkt uit het feit dat Barron les kreeg van de zus van een andere grote pianist: Ray Bryant. In 1957 werd Barron beroepsmuzikant in het orkest van Mel Melvin, een band waarin ook zijn broer speelde. Na korte engagementen bij Philly Joe Jones en Yusef Lateef, nam zijn broer hem weer mee naar een ander orkest: dat van Ted Curson. Kenny Barron ontwikkelde zich tot de ideale begeleider: als zijn bazen dat van hem verlangden, kon hij spelen als Herbie Hancock, McCoy Tyner of Oscar Peterson. Hij had dan ook veel werk: tussen 1961 en 1987 speelde hij mee op meer dan 70 platen. Met name als begeleider van saxofonist Stan Getz kreeg hij meer en meer de kans om een eigen stijl te ontwikkelen die verwant is aan grootmeesters als Hank Jones en Tommy Flanagan. Deze zomer presenteert Kenny Barron zijn groep Canta Brasil, waarmee hij de Braziliaanse wortels die hij al eerder onderzocht met Stan Getz nog verder uit gaat diepen.
